Πάει καιρός που δε βρίσκομαι εδω..
Που είμαι δεν ξέρω..
Γιατί είμαι αλλού ούτε και αυτό το ξέρω..
Αυτό που ξέρω (έχω βάσιμες υποψίες δλδ) είναι πως δεν είμαι εδώ!
Η πλάκα είναι πως αυτή τη φορά δε θέλω κανέναν να με φέρει πίσω.
Θα έρθω μόνη μου. Θα επιστρέψω στα πάτρια εδάφη. Παίζει όμως και να μην επιστρέψω.
Το σίγουρο είναι πως δεν είμαι εδώ και εισητήριο επιστροφής δεν πρόλαβα να βγάλω..!

[ .. Συνεχίζεται.. ]

Home sweet home!

"Home is where the heart is"
"Home sweet home"
"There is no place like home"
"Σπίτι μου, σπιτάκι μου"
"Sweet home Alabama"
"Home cinema"
"Home alone"
"The roof, the roof, the roof is on fire(και το roof μέρος του σπιτιού ειναι) "

Πολλές λέξεις, πολλές έννοιες για το σπίτι. Αν μιλήσουμε με την κυριολεκτική έννοια, σπίτι εννοεί κανείς το μέρος όπου ζεί και κατοικεί. Σπίτι όμως θεωρείται και κάτι που σου προκαλεί ένα γλυκό, warm and fuzzy feeling, αν μιλήσουμε με τη μεταφορικοσυναισθηματική έννοια(ούφ!). Εννοείτε φυσικά ότι δεν είναι αναγκαίο να υπάρχει μόνο ένα τέτοιο σπίτι, να υπάρχουν 2-3 έτσι να αλλάζει ο καθένας ανάλογα τα κέφια.
Εγώ λοιπόν έχω και θα έχω για πολύ καιρό ακόμα σπίτια τα οποία θα είναι σπίτια μου. Υπήρχαν σπίτια που έφυγα εγώ και σε άλλα μου έκαναν έξωση.

Ένα μικρο σπίτι, ένα τόσο δα δυαράκι ήταν από τα αγαπημένα μου. Είχε διάφορα προβλήματα και κάποιος άλλος δε θα καθόταν να ασχοληθεί και θα έψαχνε για κάτι καλύτερο. Εγώ όμως έμεινα και ασχολήθηκα. Με ότι διάθεση, υλικά και λεφτά είχα τότε προσπάθησα να το ομορφύνω(σαν το "Άλλαξε το" είχα γίνει!). Μια μικρή πρόοδο την είχαμε! Όσοι όμως το έβλεπαν με ρωτούσαν πώς μπορώ και μένω έτσι. Εγώ όμως δε μπορούσα να δώσω καμία εξήγηση καθώς το είχα λατρέψει τόσο μα τόσο πολύ!
Ήρθε η στιγμή όμως να φύγω από αυτό το δυαράκι. Έπρεπε. Δεν το είχα ξεχάσει όμως, ήταν καλά κρυμμένο μέσα μου.
Επειδή όμως τα πάντα είναι ένας κύκλος με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνονται κάποια στιγμή καταστάσεις, το δυαράκι επέστρεψε.
Οι ένοικοι που έμειναν μετά από μένα άφησαν τα σημάδια τους σε αυτό το σπίτι. Κάποια από αυτά μάλιστα είναι τόσο δύσκολα να τα εξαφανίσεις που έχουν μεταλλαχθεί σε ζημιά. Και έρχεται λοιπόν η εξής απορία: Έχω ακόμα την ίδια όρεξη και αντοχή να κάτσω να βελτιώσω αυτό το σπίτι όπως τότε; Μετά έρχεται και άλλη απορία: Αξίζει να ασχοληθώ στο δυαράκι που έχω πολλές ωραίες στιγμές;
Ιδού οι απορίες!

Θα κάτσω και θα δώ πως πάει...
Η συνέχεια επί του μαστωρέματος....

It’s that time again when I lose my friends
Go walkabout, I’ve got the bends from pressure
This is a testing time when the choice is mine
Am I a fool for love or foolish with desire
You can throw him out you can spit on him
Call what he does a sin if it makes you feel better


And I can’t believe you’re all I’ll ever need
And I need to feel that you’re not holding me
And the way I feel just makes me want to scream
Come home, come home, come home
Come home, come home, come home


After thirty years I’ve become my fears
I’ve become the kind of man I always hated
I am pulled apart, and my swollen heart
Has flipped out of the pan into the fire
I am in love insane with a sense of shame
That I threw stones at the condemned and
Now I’m slated


And I don’t believe you’re all I’ll ever need
And I need to feel that you’re not holding me
And the way I feel just makes me want to scream
Come home, come home, come home
Come home, come home, come home
Come home, come home, come home

Έλα μωρέ τώρα.......

Είναι 4 το πρωί και μόλις έβαψα τα νύχια μου...

Πειράζει ωρέ ;;;;;;;;

Ο-χί!Δεν πειράάάάάάάζει όπως λέει και ο "αξιοσέβαστος" Φλωρινιώτης..

Ε μα!


:))




Ποιός θα μας σώσει και ποιός τελικά θα γίνει το wonderwall μας;
Χμ...;

Welcome welcome!!

Κοπιάστε! Κοπιάστε!!
Κερνάω γλυκό -σπιτικό πάντα,για να μην έχει συντηριτικά κιόλας..
Κερνάω λοιπόν γιατί το blog μου τις τελευταίες μέρες δέχεται κόσμο και τι κόσμο!Φρέσκο φρέσκο!
Έτσι και εγώ, σαν φιλοδοξούμενη καλή και τίμια νοικοκυρά, είπα να σας τρατάρω κάτι.
Δύο είναι τα γλυκά μας: Γλυκό του κουταλιού σταφύλι και αγριοκέρασο.
Διαλέγετε και πέρνετε.
Εγώ προτιμώ και τα δύο, αλλά το αγριοκέρασο το τιμώ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ειδικά ΑΝ είναι από το Καρπενήσι...!!
Μαζί με το γλυκό, εννοείται ότι θα σας δώσω και ένα ποτήρι δροσερό νερό.
Ευχαριστώ λοιπόν που ήρθατε στο σπιτικό μου!!Ξέρω βέβαια ότι η sis μου σας έφερε από εδώ, αλλά δε με πειράζει καθόλου γιατί ρωτώντας πας στην πόλη. Επίσης, τα πάντα είναι θέμα marketing......!
Να έρθετε ξανά, θα έχω γλυκό πάλι να κεράσω!
=)

P.S: Λατρεμένο τραγούδι και αυτό, γλυκόόόόόόό!!

This is it!

Όποτε ακούω ένα τραγούδι που δεν το έχω ακούσει ξανά
πάντα ψάχνω τους στίχους. έτσι νομίζω ότι μπορώ να μπώ ακόμα πιο πολύ
στον κόσμο του τραγουδιού.
Η αδερφή μου σχέδον πάντα με κοροιδεύει που κάθομαι και ψάχνω τους στίχους, αλλά δε βαριέσαι!
Έτσι λοιπόν σχεδόν ότι έχει συμβεί στη ζωή μου και με έχει επιρρεάσει (σχεδόν όλα δλδ!!), πάντα βρίσκω και τον ανάλογο στίχο να συνδιάσω..
Ε αυτή τη φορά άκουσα ένα τραγούδι από τους αγαπημένους Grand Avenue το "Closer".
To άκουσα, μου άρεσε, έψαξα να βρώ τους στίχους.
Μόλις τους διάβασα, αυτομάτως μου ήρθε στη σκέψη για ποιά περίπτωση ταιριάζει.
Δεν είναι για μια αποτυχημένη γνωριμία, ούτε για μια περίεργη στιγμή. Δεν αφορά καν εμένα!
Αφορά κάτι πολύ δικό μου και αγαπημένο.
Κάτι που είναι συνέχεια στο μυαλό μου.
Κάτι που θέλω να κάνω ότι μπορώ για να χαμογελάσει - αληθινά - ξανά.
Αυτό το κάτι (όχι της Γαρμπής!) είναι η sis μου που το τελευταίο δίμηνο και παραπάνω έχει χάσει κάτι που πολύ αγαπάει.
Ακούγωντας λοιπόν αυτό το τραγούδι, μου έρχονται στο μυαλό όλες αυτές οι ατελείωτες ώρες
που έχουμε αναλύσει - σχεδιάσει - και αναβιώσει την κάθε στιγμή που έχει περάσει από τότε από εκείνη την πρώτη μέρα που έγινε "η αρχή".
Έτσι λοιπόν, αυτό το τραγούδι θα μπορόυσε άνετα να μπεί σαν sountrack σε αυτό το καθημερινό σίριαλ που γράφουμε - παίζουμε - σκηνοθετούμε - παρακολουθούμε (όλα τα κάνουμε ΚΑΙ συμφέρουμε,αμέ!).
Είχα αρχίσει να γράφω μια προσωπική παράκληση αλλά την έσβησα γιατί είπα να
ακούσω αυτή τη "φωνή" που μάλλον ονομάζεται λογική.
Οπότε θα γράψω τους στίχους από το Closer και θα το αφιερώσω στη sis μου και σε εκείνον τον "ξέρεις εσύ" (ονόματα δε λέω,για ευνόητους λόγους).
Ελπίζω ο "ξέρεις εσύ" να με διαβάσει και να διαβάσει και τους στίχους από το τραγούδι
γιατί πραγματικά θαρρώ πως αυτό ακριβώς το πράγμα που λένε οι στίχοι συμβαίνει και είναι
η πραγματική αλήθεια........!
Enjoy!


"Slow, slow down
cause i can't keep the speed anymore
i'll take it back. i'll take it back
all the things that i've done
cause it cuts like a knife
and i never wanted to hurt anyone
i miss those days
i miss you more than i ever done

wake, wake from your sleep
can't you see, can't you see
i'm on my knees
i beg and i plead to let this go
so come on now
don't keep your distance anymore
cause i'm ready now to fall

i wanna get close
i wanna get closer to you now
i wanna know
i really want to know you now
i don't care for tomorrow
if i can't have tonight
i don't care for tomorrow
if i can't have tonight

take, take all i've got
take everything, everything you need
i'll give it up, i'll give it all up
just stop looking back
So come on now
Don’t keep your distance anymore
cause i'm ready now to fall

i wanna get close
i wanna get closer to you now
i wanna know
i really want to know you now
i don't care for tomorrow
if i can't have tonight
i don't care for tomorrow
if i can't have tonight .."

P.S: Οι στίχοι που είναι με άλλο χρώμα έχουν πιο έντονη σημασια.... ;)

Iδού και το τραγούδι...!

[..Stuff..]

Είναι πολλά τα θέματα που μπορούν να σου προκύψουν σε μια μέρα. Τι να πω λοιπόν για εκείνα που σου προκύπτουν σε μια ώρα μόνο.
Αντιμετωπίζουμε πολλά. Κάθε μέρα. Κάθε ώρα. Κάθε στιγμή γενικότερα.
Τα αντιμετωπίζουμε μόνο εμείς, ή και εκείνα (τα θέματα δλδ) μας αντιμετωπίζουν...? Άντε και λύνουμε ένα από αυτά, το επόμενο βήμα ποιό είναι? Βλέπεις στη λίστα σου ποιό είναι το επόμενο και πράττεις ανάλογα ? Ή απλά αράζεις και άμα έρθει κάποιο, έχει ο Θεός τι θα κάνεις μαζί του..? Εγώ προτιμώ τον τρόπο με το αραλίκι βεβαίω βεβαίως. Δε θα μου ταίριαζε να είμαι προνοητική άλλωστε.

Θέματα= Αναλύσεις - πολλές αναλύσεις- , είτε σε συνομιλία με τον εαυτό σου είτε με κάποιο οικείο σου πρόσωπο,που του έβαλες με το ζόρι να κάτσει να σε ακούσει με την ελπίδα ότι θα βρεθεί κάτι για να γίνει αυτό το θέμα που σου στροβιλίζει το μυαλό παρελθόν πια!

Στην υγειά των...........θεμάτων!!




P.S: Το τραγούδι δεν αναφέρεται σε κάποιο θέμα, απλά αυτό άκουγα όταν έγραφα.....

Ε τώρα..!

Δε γράφω συχνά. Δε γράφω συχνά γιατί τις περισσότερες φορές το ξεχνάω.
Ξεχνάω να γράψω γιατί μάλλον κάτι δεν πάει καλά στο κέντρο ελέγχου.
Δεν πάνε όλα ρολόι στο κέντρο ελέγχου γιατί υπάρχουν πολλά θέματα που χρειάζονται λύσεις αμέσως. Τις λύσεις όμως ποιός θα τις δώσει? Ο υπεύθυνος που εξαιτίας του δημιουργήθηκαν τα θέματα? Ή θα τα διορθώσει όλα εκείνος που έχει τα προβλήματα στην πλάτη του χωρίς να το θέλει? Υπάρχει πάντα ένας υπεύθυνος και ένας που δέχεται τα προβλήματα που δημιουργούνε οι υπόλοιποι?

Απορίες, ερωτήσεις, λύσεις, απαντήσεις, προβλήματα, θέματα, παρεξηγήσεις. διακρίσεις, κτλ, κτλ, κτλ..

ΥΠΟΜΟΝΗ!
Θα περάσει και αυτό....!