Πώς ένα ντοκιμαντέρ μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή...?

Ήταν Κυριακή βράδυ γύρω στις 9+, εγώ μόλις είχα φτάσει στο σπίτι της αγαπητής μου sis από ένα καφεδάκι που είχα πάει σαν παιδί και εγώ. Έτυχε εκείνο το βράδυ και ήταν και ο ανιψιός μου ( σ.σ: είναι 15, περνάει "τη φάση του) και όπως γίνεται τις περισσότερες φορές ΣΥΝΕΧΕΙΑ τσακώνεται με τη μικρότερη του αδερφή. Είτε είναι για λογικά πράγματα είτε όχι, δεν έχει ΚΑΜΙΑ σημασία αρκεί βέβαια να τσακωθούν.

Καθόμασταν λοιπόν στο σαλόνι και κάτι βλέπαμε στην τηλεόραση. Ο Γιάννης και η Λυδία, ήθελαν ο καθένας τους να δούνε διαφορετικά πράγματα την ίδια χρονική στιγμή και στην ίδια τηλεόραση (σ.σ2:το δωμάτιο του Γιάννη στο οποίο υπάρχει άλλη τηλεόραση ήταν"πιασμένο" από τον bro, μεγάλη και άλλη ιστορια-δε μας ενδιαφέρει!), πράγμα που φυσικά ήταν αδύνατον. Αφού λοιπόν δημιουργήθικαν πάρα πολλές διαφωνίες και εντάσεις, για ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ αποφάσισε να εφαρμόσει η sis μου μια τιμωρία μπας και ηρεμίσουν τα πνεύματα. Μαύρη η ώρα και η στιγμή που το σκέφτηκε!! Αυτή η τιμωρία ήταν πως κανένας δε θα δεί αυτό που ήθελε αλλά θα δούμε όλοι μαζί ένα ντοκιμαντέρ στο ΣΚΑΪ.

Το ντοκιμαντέρ λοιπόν αυτό επρόκειτο για ένα ψάρι το οποίο είναι πολύ επικίνδυνο για τον άνθρωπο. Αυτό το ψάρι έχει το εξής άσχετο και άκυρο όνομα:γουρουνόψαρο! (σ.σ3:αυτό στη φωτογραφία είναι το "πανέμορφο" γουρουνόψαρο!) Το ψάρι αυτό που σε μπερδεύει με το κάπως "γλυκό" όνομα είναι επικίνδυνο διότι έχει ένα πολύ ισχυρό δηλητήριο και σε περίπτωση που καταναλωθεί και δεν έχει ψηθεί πολύ καλά μουδιάζουν τα άκρα του ανθρώπου και το δηλητήριο εισχωρεί στο νευρικό σύστημα νομίζω και μετά η κατάληξη του ανθρωπάκου είναι βεβαίως να βλέπει τα ραπανάκια ανάποδα.

Τη διαδικασία που ο ανθρωπακος πεθαίνει λόγω του δηλητηρίου του ψαριού την έδειχνε πολυ παραστατικά το ντοκιμαντέρ και με πολλές πληροφορίες...! Έδειχνε και έναν τυπά που παραλίγο να πεθάνει από αυτό το ψαράκι. Εγώ περιττό να πω πως είχα πάθει μια φρίκη στη θέα του γουρουνόψαρου( και μόνο που το σκέφτομαι, μου έρχεται κάπως ), όπως και οι υπόλοιποι! Μαθαίνουμε μετά πως στην Αμερική (που αλλού???), υπάρχει ένα κινέζικο εστιατόριο(σ.σ4: ξέχασα να αναφέρω πως στην Κίνα το τρώνε πάρα πολύ, άσχετα αν κινδυνεύει η ζωή τους κάθε φορά που τρώνε!) που σερβίρει το γουρουνόψαρο το οποίο έχει μαγειρευτεί από εξιδεικευμένους και ΜΟΝΟ σεφ. Αυτοί οι σεφ, αφήνουν επίτηδες λίγο δηλητήριο στη μερίδα του γουρουνόψαρο έτσι ώστε να μουδιάσουν τα χείλη και η γλώσσα του πελάτη! Αυτή η μερίδα πληρώνετε χρυσή και όπως μας ενημέρωσε το ντοκιμαντέρ, το γουρουνόψαρο δεν έχει καμιά ιδιαίτερη γεύση-απλά το τρώνε μόνο και μόνο για να πούνε ότι έφαγαν γουρουνόψαρο και δεν έπαθαν τίίίίίίίίποτα. Βλακείες!!!

Μέτα από αυτά τα δύο ντοκιμαντερ, γιατί μετά είδαμε στο καπάκι και άλλο που έτυχε και έλεγε ΚΑΙ αυτό για το γουρουνόψαρο, εγώ δε θα μπορέσω να κολυμπίσω άφοβα στις θάλασσες φέτος το καλοκαίρι.. Μπορεί να μην έχει έρθει το γουρουνόψαρο στα μέρη μας, αλλά you never know........!! Η ζωήμου άλλαξε μετά από εκείνη την Κυριακή.

Το γουρουνόψαρο το απεχθάνομαι!!!!!

FREE WILLY - KILL BLOWFISH!!!(σ.σ5:έτσι το λένε το γουρουνόψαρο στα αγγλικά)



P.S: Next post θα γίνει αύριο διότι τώρα με φωνάζει απεγνωσμένα ο Μορφέας..
Το θέμα του post θα είναι για την "κατάθεση στεφάνου" που έκανα εγώ η ίδια στο Περιστέρι μετά τη λήξη της παρέλασης φυσικά και με τη συνοδεία της sis και των Λυδία-Νεφέλη(ανιψιές).

Νύύύύύύχταααααααααα!