"Blah,blah,blah......."

Μετά από κάποιο χρόνο απουσίας, μου ήρθε η "έμπνευση" βραδιάτικο και είπα να γράψω κάτι μπάς και εκτονοθώ λιγάκι. Παρασκευή 4 Μαϊου και σε λιγότερο από δεκαπέντε μέρες ξεκινάνε αυτές οι περιβόητες Πανελλήνιες. Ένα άγχος σαν παιδί και εγώ το έχω η αλήθεια είναι!! Αυτό το αβέβαιο, μου σπάει πάάάάάάάρα πολύ τα νεύρα!!! Τέλος πάντων, εγώ θα προσπαθήσω να γράψω όσο το δυνατόν πιο καλά και όόόό,τι θέλει ας γίνει....! Αμάν πια!

Θέμα #2,take one!
Έχω μια απορία.... Γιατί υπάρχουν οι συνειρμοί?? Στην περίπτωση μου πάντως, δημιουργήθηκαν για να με ταλαιπωρούν. Γιατί δε γίνεται κυρίες και κύριοι(ένα άτομο με διαβάζει μόνο, αλλα δεν πειράζει,υγεία!), να σκέφτομαι εγώ για τις εξετάσεις και να καταλήγω στο γιατί δε μπορώ να επικοινωνήσω με κάποιον αν και είμαστε όλοι φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό(κλεμμένο από"S1ngles")και γιατί κάποιοι αλλάζουν τον τρόπο που σε αντιμετωπίζουν μόνο και μόνο επειδή δεν τους έκανες τη χάρη...! Δε γίνεται λέμεεεε! Και η κατάληξη αυτών των συνειρμών δεν είναι άλλη παρά να υποβιβάζεται η ψυχική μου υγεία..

Θέμα #3,take two!
Μια μέρα που είχα μάθημα Βιολογίας, μου δίνει η καθηγήτριά μου το διαγώνισμα που είχα γράψει την τελευταία φορά. Όσο αφορά τη βαθμολογία, εντάξει καλά τα είχα πάει. Ώστόσο, η καθηγήτρια μου είχε μια μικρή παρατήρηση να μου κάνει....Μου λέει λοιπόν:"Μαράκι μου, πολύ καλά τα πήγες! Θέλω να συνεχίσεις έτσι.. Μια παρατήρηση έχω να σου κάνω όμως.....Ο τρόπος έκφρασής σου, παρουσιάζει κάποιες ελλείψεις. Φταίει και το γεγονός ότι εγώ δε σου δίνω και πολύ ώρα για να τα ξανακοιτάξεις, αλλα παρόλα αυτά πρέπει να βελτιώσεις λίγο το γράψιμο σου και να διατυπώνεις καθαρά αυτά που σκέφτεσαι." Τα άκουγα εγώ όλα αυτα με πολύ προσοχή γνωρίζοντας πως πραγματικά έχω ένα πρόβλημα στο να εκφράζομαι. Δεν αναφέρομαι μόνο στις εργασίες του σχολείου, αλλά γενικότερα. Πάντα έχω έναν ενδοιασμό όταν είμαι με κάποιον και μιλάμε. Δεν έχω καταφέρει μέχρι στιγμής να πώ σε κανέναν αυτα που πραγματικά σκέφτομαι, πιστεύω, επιθυμώ, κτλ κτλ.......Ούτε καν στην ίδια μου την αδερφή με την οποία έχω τρομερά καλη σχέση, δεν έχω καταφέρει να της πώ όλα αυτά. Ο λόγος? Δε φανερώνω τον εσωτερικό μου κόσμο ίσως επειδή φοβάμαι την αντίδραση αυτού που με ακούει ή ότι μπορεί να δώσω λανθασμένη εντύπωση και εξαιτίας αυτού να χάσω κάτι.. Πραγματικά δεν ξέρω. Ένας γνωστός θα τον πώ, γιατί δεν υπάρχει πλέον σαν κάτι άλλο, είχε πει πως εκείνη τη μέρα που θα μιλάγαμε θα μπορούσα εγώ να του πώ το οτιδήποτε με απασχολούσε τότε. Μιλήσαμε αλλά επειδή κόλλησε σε ένα συγκεκριμένο θέμα(σ.σ για τις πανελλήνιες), δε μπορούσα να του πώ πλέον τίποτα άλλο καθώς ήξερα από πρίν την απάντησή του, οπότε δεν είχε πλέον νόημα. Τουλάχιστον προσπάθησα να μιλήσω σε κάποιον και η προσπάθεια μετράει,ε? Μέχρι στιγμής πάντως, από εδώ αρχίζω να εκφράζομαι κάπως πιο πολύ. *Ναι! Έχουμε πρόοδο!!*

Well, αυτά ήθελα να πω. Επόμενη εισβολλή δεν κατέχω πότε θα γίνει διότι έχω και πανελλήνιες, αν δεν το πήρατε γραμμή πρίν! ;)